Witam!
Na początek serdecznie przepraszam, że była taka długa przerwa. :)
No i dlatego robię przerwę w naszym ABC i daję wam mój najnowszy wiersz.
Wymyśliłam go przyglądając się społeczno- politycznym wydarzeniom w ostatnim czasie.
No a po za tym jest świetny na Wielki Post, żeby zastanowić się trochę nad sobą.:)
Zresztą przeczytajcie sami:)
Miłego czytania :)
Żal
01.03.2017r.
Oglądam telewizję i widzę tam:
ludzi tak zazdrosnych o to że innym się udało,
że aż kipią z nienawiści;
ludzi którzy po raz setny powtarzają kłamstwo,
że aż wierzą, że to prawda;
ludzi którzy dla sławy zrobią każdy skandal,
nawet obrażając innych;
ludzi którzy siedzą w swoich kamieniołomach wierząc,
że tylko to da im szczęście,
a nie zauważają prawdziwego;
ludzi którzy mają wszystko,
jednak wciąż szukają sensu;
ludzi którzy przedkładają własny wybór
nad krzywdę innych;
ludzi szerzących dziwne idee,
że aż dla nich walczą z prawda;
ludzi którzy torpedują dobre działania,
tylko dlatego, ze sami ich nie wymyślili;
ludzi tak zajętych sobą,
że już nie widzą innych.
Widzę tam tych wszystkich i jeszcze innych
i ogarnia mnie żal,
wielki, prawdziwy żal,
bo ja niewiele różnię się od nich
i często w ich postawach widzę siebie.
